تدوین مدل جامع ساماندهی ترویج کشاورزی با رویکرد نظریه آشفتگی

پژوهش حاضر به منظور بررسی کاربرد نظریه آشفتگی در ساماندهی ترویج کشاورزی استان فارس انجام گردید. جامعه  آماری 186 نفر از کارشناسان ترویج کشاورزی استان فارس می‌باشند که برای بررسی دیدگاه آنان از روش تمام شماری استفاده شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه بوده که روایی محتوایی و شکلی، با نظر متخصصان مربوطه که شامل اساتید کمیته تحقیق و چند نفر از کارشناسان برتر ترویج کشاورزی می‌باشند، تأئید گردید. جهت تعیین روایی سازه، شاخص میانگین واریانس استخراج شده محاسبه گردید. قابلیت اعتماد پرسشنامه نیز با پایایی ترکیبی تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS16 و Smart PLS انجام شد. نتایج نشان داد که نظریه آشفتگی و شاخص‌های آن حدود 37 درصد از واریانس عاملین ترویج، 22 درصد از واریانس فعالیت‌های آموزشی-ترویجی، 31 درصد از واریانس سازمان و مدیریت ترویج، 21 درصد از واریانس شاخص‌های زیرساختی-آموزشی، 18 درصد از واریانس آموزش‌های انبوهی رسانه‌ای، 11  درصد از واریانس اعتبارات ترویجی، و 22 درصد از واریانس ارتباطات ترویجی را تبیین می‌کنند و به طور کلی سازه‌های موجود در مدل نیز حدود 62 درصد از واریانس ساماندهی ترویج را تبیین می‌کنند. بیشترین درصد تبیین مربوط به فعالیت‌های آموزشی-ترویجی (ضریب مسیر=426/0) و ارتباطات ترویجی (ضریب مسیر=0.362) می‌باشد در حالی که شاخص‌های زیرساختی-آموزشی و آموزش‌های انبوهی رسانه‌ای اثر منفی بر ساماندهی ترویج از خود نشان داده‌اند.